De nieuwe langeafstands­trein ICE L van de Spaanse fabrikant Talgo heeft officieel toestemming gekregen om in Duitsland te rijden. Dat heeft Deutsche Bahn bekendgemaakt. Daarmee kan de trein, zoals gepland, vanaf de dienstregeling­swijziging in december in gebruik worden genomen. De eerste inzet vindt plaats op het traject tussen Berlijn en Keulen.

Oorspronkelijk was het de bedoeling dat de ICE L al in de herfst van 2024 zou gaan rijden, maar leveringsproblemen bij Talgo en vertragingen in het test- en toelatingsproces zorgden voor uitstel. Oorspronkelijk had de Deutsche Bahn 79 treinen besteld van het type Talgo-320, maar vanwege aanhoudende vertragingen in productie en levering wordt nu gesproken over een reductie naar 60 treinen.

Uiteindelijk zal de trein ook de huidige getrokken rijtuigen in de IC-Berlijn moeten vervangen. Inmiddels heeft de Deutsche Bahn het besluit genomen om vanaf begin november deze internationale verbinding tussen Amsterdam en Berlijn tijdelijk met de ICE3neo te gaan rijden, in afwachting tot de ICE L in Nederland toegelaten is.  

Toelating in Duitsland

Dit jaar komen de eerste vier ICE L treinstellen in dienst, gevolgd door negen treinen in 2026. De treinstellen zullen voorlopig nog aangedreven worden door een bestaande locomotief. De bijbehorende BR 105 locomotieven van Talgo worden momenteel nog uitgetest in Duitsland. Ook zou volgens treinbouwer Talgo nog hard gewerkt worden aan de toelating in Nederland. Volgens ProRail hebben de treinstellen vanwege de korte rijtuigen, een hogere aslast als normaal, wat de toelating voor Nederland zou bemoeilijken.

Het meest opvallende kenmerk is de drempelvrije instap: het ‘L’ in de naam staat voor 'laagvloers'. Hierdoor kunnen reizigers drempelvrij instappen op perrons van 76 centimeter hoogte. Dit maakt de trein volledig toegankelijk voor mensen met een rolstoel, kinderwagen, fiets of zware bagage – een primeur voor de ICE-vloot.

De ICE L vervangt geleidelijk de oudere ICE1-treinen en doet qua uiterlijk meer denken aan een intercity-trein dan aan een hogesnelheidstrein. Met een maximumsnelheid van 230 km/u is hij langzamer dan andere ICE’s, maar dankzij de bijzondere Talgo-techniek – waarbij korte rijtuigen elk één as delen met het volgende rijtuig – kan hij volgens de treinbouwer toch snel en comfortabel rijden, en met name op bochtige trajecten.